Koronavirüs salgınıyla uğraşta en ön safta yer Meydan sıhhat çalışanları, bu Sefer 6 Şubat’taki Kahramanmaraş merkezli 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki sarsıntılardan etkilenenler için seferber oldu.
Depremlerin yaşandığı 6 Şubat’tan itibaren ülkenin dört bir yanından bölgeye giden farklı branşlardan tabipler, hemşireler, acil tıp teknikerleri ve ebeler, 11 vilayette yüzlerce yaralı ve hastanın yaşama tutunmasını sağladı.
Meslek hayatlarının en güç ve Bazen Vakit da buruk sevinçlerle dolu süreçlerini deprem
“Bir dehşet sinemasının stüdyosu gibi”
Depremin Çabucak akabinde memleketleri Antakya’ya giden profesör kardeşler de o sıhhat çalışanları ortasındaydı.
Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi Anabilim Kolu Öğretim Üyesi Prof. Dr. Gazi Huri, Antakya’ya vardığında yaşadıklarını,
Bir kaygı sinemasının stüdyosu üzereydi. Bu sinemaya bir isim verilecek olsa lakin ‘Mahşer yeri’ yahut ‘Kıyamet’ olurdu.
sözleriyle özetledi.
Bu o denli bir his ki doktoruz, babayız, evladız, eşiz. Bunların hangisi olarak oraya gidiyorduk?
ifadeleriyle hislerini paylaştı.
Huri,
Bu topraklarda Aka bir uygarlık var. Ateş düştüğü yeri yakardı, artık bu ateş bütün Türk milletini yakmış durumda. Hepimiz el birliğiyle üstesinden geleceğiz.
diye konuştu.
Depremlerin yaşandığı birinci gün, istekli 200 tabiple bölgeye giden ve Kahramanmaraş ve Hatay’daki hastanelerdeki çalışmaları yöneten Ankara Bilkent kent Hastanesi Koordinatör Başhekim Yardımcısı Dr. Abdulvahap Şahin de o gün birinci grubun 07.30’da İskenderun’a devinim ettiğini aktardı.
“Yaralılarını çıkaran bize hakikat koşuyordu”
Hatay’da 112 Acil sıhhat çalışanı olan paramedik Rabia Parıltı Kızılkaya, zelzele sonrası ailesinden haber alamamasına Karşın misyonuna devam ettiğini söyleyerek
Aileme ulaşamıyordum, ‘Öldülerse de yapabileceğim hiçbir şey yok.’ deyip bulduğum yaralılara müdahale ettim.
ifadesini kullandı.
13 yıllık Uğraş hayatını Adıyaman ve İstanbul’da geçiren paramedik Buse Celep ise Hatay’da karşılaştığı birinci anları unutamadığını vurgulayarak şöyle konuştu:
Yaralılarını çıkaran bize hakikat koşuyordu. Biri kolumdan çekiyor, ‘Ne olur bize bak’, öbürü ‘Aracımda hastam var’ diyordu. ‘Ben neredeyim, her yer yaralı, hasta. Bir şey yapmam lazım.’ dedim. Bir anda eldivenleri giyip bir oraya bir oraya formunda başladım. ‘Kime ne kadar Fazla yardım edebilirsek’ mantığındaydık.
Kepçe kovasına bindiler ağır hasarlı binadan İhtiyar bayanı kurtardılar
Paramedik Emre Boz da ağır hasarlı bir binadaki İhtiyar bayanı kepçe yardımıyla kurtardıkları anları şu sözlerle anlattı:
Ağır hasarlı bir bina, üçüncü kat, giriş yeri yoktu. Olağanda ambulans Hadise yeri inançlı değilse girmemeye çalışır. fakat o Lahza onu düşünemiyorsunuz zira bir Ömür emaresi var. ‘Nasıl çıkacağız?’ diye düşündük. Bir kepçe vardı. ‘Kepçenin uç kısmına sizi alsak olur mu?’ dediler. Hiç düşünmeden ‘Gideriz.’ dedik. Acil çantamızı aldık. İkimiz kepçenin ağız kısmına bindik. Bizi üçüncü kata çıkardılar. Biraz ürkütücü, can güvenliğiniz yok, düşme riskiniz var. Bunların hiçbirini düşünmüyorsunuz o an.
Gönüllü ebe, telefon ışığında doğum yaptırdı
Antakya’ya 6 Şubat’ta istekli giden, Etlik kent Hastanesinde vazifeli ebe Kübra Avşar zelzelenin birinci akşamı telefon ışığında bir bayana doğum yaptırdığı anları unutamadığını lisana getirdi.
Avşar,
O anda herkes için bebeğin ağlaması, yıkıntı ve cenazelerin ortasında bir ümit oldu. bütün çalışan arkadaşlarımız, bebeğin başına geldi. Sahiden olağanüstü bir andı, o Lahza bütün kötülüklerin ortasında Biricik düzgün şey oydu. Hayatımdaki en Değerli anlardan biriydi.
dedi.
Ceset torbasında uyudular
Paramedik Sevda Kaya, Hatay’da birinci günlerde uykuyu hiç düşünmediklerinden bahsederek
“Hava Fazla yağışlıydı, yerler Yaş ve soğuktu. ‘Nasıl dinlenebiliriz, uyuyabiliriz?’ diye üçüncü günün sonunda düşünmeye başladık. Bir kat formamızla gitmiştik. Bulduğumuz Biricik şey olan ceset torbaları vardı. Arkadaşımla ceset torbasının içinde uyumaya karar verdik. 2 saat kadar ceset torbasında uyuduk.
diye konuştu.
“Sizler birer meleksiniz, hepinizden İlah razı olsun”
Depremlerin akabinde takımıyla 400 yataklı Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde vazife Meydan Mamak Devlet Hastanesi Başhekimi Doç. Dr. Mevlüt Karataş ise bölgede genç hekimlerin, hemşirelerin, bütün sıhhat çalışanlarının Fazla özveriyle çalıştığını vurguladı.
Hatay’a giden Bilkent kent Hastanesi ortopedi uzmanı Prof. Dr. Ali Öçgüder de bu süreçte farklı vilayetlerden 25 Benlik ortopedi grubuyla 150 civarında ameliyata girdiklerini söyledi.
Kırklareli’nden afet bölgesinde giden paramedik Yunus Emre Günalp, şifa verdikleri hastaların kendilerine sarılmalarını, teşekkürlerini unutamadığını belirterek
Enkazdan çıkan Ufak kız ambulansta ‘Ağabey, abla sakin olun ben uygunum daha da düzgün olacağız. Sizler birer meleksiniz, hepinizden İlah razı olsun.’ üzere konuşmaları bizi manevi olarak etkilemişti.
dedi.
“Bir hasta geldi, alnımdan öptü”
Konya’da misyon yapan ve yıllık müsaade alarak Hatay’ın Kırıkhan ilçesine gelen aile doktoru Dr. Mehmet Coşkun, kendisini Fazla duygulandıran bir anı şöyle aktardı:
Bir hasta, ‘Bu devlet benim, alnından öpülesi bir devlet.’ dedi ve kalktı geldi benim alnımdan öptü o denli gitti. Yani bu kadar Mesut oluyorlar bizimle. Onların bir ağrısını, küçücük bir şey de olsa onu giderdiğiniz Vakit en Mesut insan siz olursunuz.
“Sağlık çalışanları olarak bu yükün altından kalkacağız”
Depremde Hatay’daki ağır hasar gören konutlarının penceresinden 6 yaşındaki kızlarıyla atlayarak çıkan acil tıp teknisyeni Burak ve paramedik eşi Nedime Yıldırım da afetin birinci dakikalarından itibaren insanlara yardım eli uzatan isimler ortasındaydı.
Nedime Yıldırım,
Şu anda acılarımızı pek anlayamıyoruz zira hala çalışmaya devam ediyoruz. Acılarımızı herhalde bu süreç bittiğinde yaşayacağız.
diyerek kederini lisana getirdi.
Mersin kent Hastanesi Başhekimi Doç. Dr. Bahar Aydınlı da “Sağlık çalışanları olarak bu yükün altından kalkacağız, buna kuşkumuz yok.” iletisini paylaştı.
Yorum Yok