Merkez üssü Kahramanmaraş olan iki Aka zelzele kentin Aka bir kısmını yıkıp geçti.
Merkeze bağlı Türkoğlu’ndaki Kuyumcular Köyü de yıkılan yerlerden biri oldu.
Fay sınırı üzerinde heyeti bu köyden geriye sırf yıkıntı kaldı.
55 meskenden sadece 3 adedinin ayakta kaldığı, onların da ağır hasarlı olduğu köyde 5 şahıs hayatını kaybetti.
Depremin şiddetiyle, meskenlerin birçoğu yaklaşık 10 metre aşağı kaydı. Köyde yaşanan en Aka dert ise şebeke suyunun akmaması.
“Büyüklerimiz fay sınırında olduğumuzu söylerdi”
Deprem günü yaşananları anlatan köy sakinlerinden 50 yaşındaki Aytaç Nergis, şu tabirleri kullandı:
Küçük kıyamet diyorlarsa, o buradaydı. Hiç durmayan bir sarsıntı… Eşimi nasıl koruyacağım, çocuğumu nasıl koruyacağım. O anki Biricik fikrim oydu. Konutlarımızın birçok iki katlı. Yıkılan meskenlerden sadece 1 ya da 2 tanesi Biricik katlıydı. Şuan tabanla birebir düzeyde, yalnızca çatılar kaldı. Tüm konutlar yerin altında üzere. Fay sınırında olduğumuzu büyüklerimiz söyledi bize fakat ya insanoğlunun karakterinde var. Pek umursamadım. Ben umursamadım, palavra söylemeyeyim. nihayet bir buçuk iki yıldan beri küçük tefek sarsıntılar oluyordu lakin bu türlü bir şeyi biz beklemiyorduk. konut adedi 55’ti, 3 tanesi birazcık ayakta duruyor lakin onlar da ağır hasarlı. Dıştan bir görünüş yok fakat içinden çatlakları görebiliyorsunuz. Kahır şu, bu köyde yaşayabilecek miyiz? Bu olaydan sonra ne yapacağız, ne edeceğiz açıkçası bizler de bilmiyoruz. Şu Lahza çadırlarda kalıyoruz. Görünen o ki bir mühlet daha çadırlarda kalacağız. Bu işlerin yapılması, enkazın kaldırılması, yaralarımızın sarılması lazım. Sonrasında ne yapacağımıza karar vermek zorundayız.
“Tuvalet ve banyo sorunu var”
İhtiyaçlarını da anlatan Nergis, şunları söyledi:
Köy içinde vefat eden sayısı 5. yıkıntı altından çıkardığımız yaralı sayısı 3. Yaralılarımızı kendi imkanlarımızla çıkardık. Vefat edenleri, çıkartamadıklarımızı AFAD gelip çıkardı. Tuvalet ve banyo sorunu giderek artmaya başladı. Yakacak sorunu var. Bir Aralık eksi 8’i gördüğümü hatırlıyorum. Sarsıntıdan sonra burada kalacak yerimiz olmadığı için kayınbabamlara gönderdim. Biz ayrılamıyorduk zira hem hayvanlar vardı hem yardım etmemiz gereken beşerler vardı. 4’üncü gün sonunda annem babam beni sevmiyor mu diye sormuş. Beni bırakıp gittiler demiş. Ondan sonra yanımdan ayrılmıyor işte, artık Geri getirdim.
Yorum Yok