Kahramanmaraş’ın Dulkadiroğlu ilçesindeki Kayabaşı Mahallesi’nde yaşayan 65 yaşındaki Fatma Var’ın Biricik katlı konutunda, zelzeleler nedeniyle hasar oluştu.
Yatak odası ve tuvaletinin duvarı yıkılan, konutun birtakım kısımlarında de çatlaklar oluşan Var, meskeninde beslediği 7 kedi için hasarlı konutundan ayrılmak istemiyor.
Bazı mahalle sakinlerinin çadıra Davet ettiği İhtiyar bayan, artçı sarsıntılar devam etmesine rağmen kedilerini yalnız bırakmıyor.
Eşini 13 ay Evvel kaybeden, çocuğu da olmayan Fatma Var, zelzele anında her yerin Fazla şiddetli sallandığını, Döşek odasının duvarının yıkıldığını anlattı.
Yalnız yaşamanın Fazla güç olduğunu lisana getiren Var, “Eşim 82 yaşındaydı, şeker hastasıydı. 13 ay Evvel öldü. Şu ortamda onun tırnağını arıyorum lakin giden Geri gelmiyor.” dedi.
“Kedileri bırakmak istemiyorum”
Hayvanları Fazla sevdiğini, 20 yıldır meskeninde kedi beslediğini Anlatım eden Var, şunları söyledi:
Depremden sonra gelip konuttan çıkarmak isteyenler oldu fakat ben bunları bırakmak istemiyorum. Bunların yüzü suyu hürmetine rabbim beni korudu. Bana 15 Yıl Evvel otomobil çarpmıştı. Hekimler ‘kötürüm kalır’ demişlerdi. Omuriliğim parçalanmıştı, ameliyat olamamıştım ancak Fazla şükür kurtuldum, bugün ayaktayım elhamdülillah. İnşallah bu sorunlardan da kurtuluruz.
Depremden Evvel her gün sahipsiz hayvanları beslemek için sokak sokak dolaştığını kaydeden Var, zelzele nedeniyle 16 gündür dükkanlar ve kimi yollar kapalı olduğu için sokağa çıkmadığını söyledi.
“Kötülerin cezasını yeterliler de çekiyor”
Evinde 7 kedi beslediğini belirten Var, şu sözleri kullandı:
Bunlar bana can yoldaşlığı ediyor. Dün çocuğun birisi Yemek getirmişti. Ben de konutta bir şeyler yapmaya çalışıyorum. İnsan aç kalmıyor, Kafi ki zorlukları aşalım. Rabbim aç koymuyor. Bugün ne yiyeceğim diye düşünürken sabahleyin bir mucize oluyor. Benim hiç çocuğum olmadı. Birinin çocuğunu sevsem, ‘bunun çocuğu yok, niçin seviyor, dokunuyor’ derler. Bunları dövsen de öpsen de sevsen de kimse karışmıyor. Biricik akrabam ablam var. O da bir köyde yaşıyor. Yaşıyor mu, yıkıntı altında mı kaldı, bilmiyorum. Zelzeleden sonra hiç görüşmedim. Ben de kalp yetmezliği var, Şayet oraya gidersem ölmüşlerse o acıyı güç kaldırırım. Allah’tan Öbür sığınacak kapımız yok. Rabbim kederini verdiği üzere dermanını da versin, bir daha göstermesin. Berbatların cezasını düzgünler de çekiyor.
Yorum Yok