İstanbul’da yaşayan bir çocuk annesi Fikriye Çarin, 100’üncü yaşını kutladı.
Pastasını kalp kapağında ileri derece kireçlenme nedeniyle tedavi gördüğü hastanede üfleyen Çarin, eski İstanbul’u özlediğini söyledi, unutamadığı anılarını anlattı.
“Şimdi kendimi 15 yaşında hissediyorum”
Gençliğinde hastaneye Fazla sık gitmediğini söyleyen Çarin, “Başım bile ağrımazdı, artık kendimi 15 yaşında hissediyorum. Yemeklerin en uygununu yedim. En hoş suları içtim. Hayatımda ağzıma sigara koymadım. Bundan Dolayı da Fazla memnunum. En hoş günleri gördük, huzurlu yaşadık. Huzursuzluk yoktu. Komşuluk, ahbaplık, akrabalık vardı. Her şey vardı, artık bitti. Gelecekler de bir bardak kahve pişireceğiz diye ödleri kopuyor. O denli bir vakte geldik.” dedi.
“Cama yapışınca Atatürk başını çevirdi”
7 yaşındayken Mustafa Kemal Atatürk’ü gördüğünü ve o anı hiç unutamadığını söyleyen Çarin, ortalarında geçen diyaloğu şu formda anlattı:
“Saçımı okşadı”
Beni görmesiyle baktım ardımda bir adam var. ‘Seni içeri götüreceğim’ dedi. ‘Niye içeriye gideyim’ diye sordum. ‘Gel götüreceğim, niçin olduğunu görürsün’ dedi. Annem, ‘Çocuğumu götürme’ dedi. Adam da, ‘Merak etme Yine getireceğim’ diye söyledi. Biz onla birlikte gittik. İçeriye girdim. Atatürk oturuyordu, yanına bir koltuk çekti ve bana ‘Otur bakayım oraya’ dedi. Ben de oturdum. ‘Sen Atatürk’ü tanıyor musun?’ dedi bana. ‘Atatürk benim karşımda’ diye karşılık verdim. ‘Ben kimim’ dedi. ‘Siz Mustafa Kemal Atatürk’sünüz’ dedim. ‘Sen ne akıllı kızsın’ diyerek, saçımı okşadı.
“7 yaşındaydım, hiç gözümün önünden gitmiyor”
Dedim ki; ‘İran şahı gelmişti. Bizi okuldan Taksim’in oraya getirdiler. Oradan geçtiniz, Sirkeci’ye gittiniz. Oradan da trene binip Ankara’ya gittiniz.’ Atatürk de ‘Allah Allah’ dedi. Onun üzerine adama bir şey söyledi, ben anlamadım. Adam beni aldı, oradan da iri bir kutu anneme teslim etti. Annem kutuyu almak istemedi. ‘Teyzeciğim al bunu Atatürk size verdi’ dedi. O vakit annem ağlamaya başladı. 7 yaşındaydım. Hiç gözümün önünden gitmiyor. Hala sarı saçlım, mavi gözlüm müziği çaldığı Vakit sokakta oturur, ağlarım. Onun üzere bir insan gelmedi, gelmez de.”
“Eğlenmeyi severdi”
Eski İstanbul’un Fazla hoş olduğunu söyleyen Çarin, “Sinemaya kravatsız gidemezdin. Kapıdan çevirirlerdi. Bir gazinoya gitsen, tıpkı biçimde. Bir balo olurdu, şaşırırdınız. Taksim’de bir otelde olan baloların haddi hesabı yoktu. Atatürk de orada Fazla baloya gelmiştir. Eğlenmeyi severdi. Her şeyi seven bir insandı. O zamanki İstanbul’da ahbaplık, dostluk, insanlık, sevgi, hürmet, hürmet vardı. ‘Ben yiyeyim de sen karşımda aç dur’ diyen yoktu. Hiç fesatlık yoktu. O ahbaplıkları o insanları ölsem unutamam. O günleri Fazla özlüyorum. Uygun ki çocukluğumda da olsa gördüm ya ne Mesut bana diyorum.” dedi.
“Artık kapak işlev görmüyordu”
Çarin’in sıhhati hakkında DHA’ya bilgiler veren Prof. Dr. Bilal Boztosun ise “Kalp kapağında, aort kapak dediğimiz bedendeki anne kapakların birinde ileri derece kireçlenme vardı. Artık kapak işlev görmüyordu. Tabiri caizse açılmıyordu. Açılmadığından Dolayı hastamızda soluk darlığı ve çabuk yorulma oluyordu. Yaşı itibariyle soluk darlığı, çabuk yorulma üzere külfetler olağan kabul edilebilir lakin baktık ki bize geldiği Vakit Fazla etkin bir insan ve açıldığı Vakit da Fazla rahat edebileceğini düşündüğümüz için bu süreci yaptık.
“Şu anda her şey yolunda gidiyor”
Eskiden bu hastalarımıza yaşı itibariyle hiçbir şey yapamıyorduk. Yani Aleni kalp kapak cerrahisi olması gerekiyordu. Bu yaştaki hastaların riskinden Dolayı yapmıyorduk, yapılamıyordu. Hastaları biraz kendi halinde bırakıp ilaç tedavisine devam ediyorduk ancak artık teknolojinin verdiği imkanlarla kasıktan girerek yaklaşık bir saatlik anjiyo tekniğiyle bu kapağa yenisini takabiliyor ve değiştirebiliyoruz. çok şükür, şu anda her şey yolunda gidiyor. 100’üncü yaşını Birlikte kutladık.” diye konuştu.
Yorum Yok